موعظه‌ای دیگر از برای منصور عباسی

اراده خداوند بر نابودی ستم تعلّق گرفته است. شرایط و اسباب ستم‌ستیزی را خدا خودش فراهم می‌کند. تو هیچ‌کاره‌ای، هیچ!

 چرا نمی‌پذیری که تو هیچی، هیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــچ. 

خداوند نه طول عمامه‌ات را اندازه می‌گیرد نه درازای ریشت را می‌بیند نه ستاره‌های روی دوشت را می‌شمارد. خداوند دفتر و دستکت را نمی‌خواند. نه نام پدرت را می‌خواهد و نه نشان سرزمینت را می‌پرسد.

پس با جهالت‌ها، قضاوت‌ها و دلواپسی‌های بی موردت نگران خدا نباش. خدا خودش قاضی، خودش مجری و خودش قانونگذار است. اما چنانچه در این گفتارت صداقت داری که وجدان داری، با علم به شدّت نور خدا، خودت را در نور خدا آفتابی کن.

بیهوده تقلّا نکن

عجله نکن

صبور باش

منتظر باش

من هم منتظرم ...

دیر زمانی نخواهد شد که ستم با هر نام و نشانی رفتنی خواهد شد.

با توام، بچّه‌کش!

ستم رفتنی خواهد شد.

درس اخلاق برای هارون الرشید

فرق تو و عموزاده‌ات مانند تفاوت قابیل با هابیل است.

محمّد، اوّل به آداب مؤدّب شد، سپس پیامبر شد.

سرّ اشک و ستمت را باید از خدای یوسف جویا شد.