وقتی‌که إبن عمر در خیالش محبوب مردم است

یابن عمر! مبادا به پشتوانه خطبه أبوموسی، در خیالت، مرا یکی از طرفدارانت بشماری.

همانگونه که پیش از این، اشعری کلید مسجدالنبی را به تو سپرده بود، هم او تو را عهده‌دار نوکری اهل مدینه کرده است.

چسبیدن به قضای پدرت که هیچ، ادای نماز در مسجد رسول خدا هم اندکی تو را در نظر من صاحب امتیاز نگردانیده است.

بر پدر بیچاره‌ات نیز در اواخر عمرش توهم عارض شده بود طوری‌که خیال می‌کرد در دستگاه الهی خدمت‌کار بوده است. تو که فقط بچه عمری!