اگر مأمون خلیفه شود، چه عجب که ذکر فضل علی فقط از زبان عمر روا باشد؟
وقتیکه منصور در جست و جوی خلیفه شود، چه عجب که عثمان وکیل شوی خواهرش باشد؟
وقتی که پسر مرجانه خود را حکیم خواند، چه عجب که پسر هند، در نظر عوام الناس، فرزانه باشد؟
وقتی که متوکّل شاعر شود، چه عجب که می از قدح یزید جاری باشد؟
ای شاخ بز! آن که نعرهی ابلیس را شنید، فقط علی بود.