منتصر برخلاف نزدیکانش و در اثر تعلیم استاد باادبش در مدّت کوتاه خلافتش رسم عطوفت پیش گرفت و اعتماد از دست رفته‌ی مردمان از دستگاه خلافت را به خود معطوف داشت و توانست مرهم اندکی بر آلام علویان باشد.
به طبع سیره‌ی او در خاندان عبّاسیان بی سابقه و حتما در دستگاه حکومتی ناپسند بود.