ای متکبّر! فرزند متکبّر! عالیقدران به فروتنی در مسیر جلال پروردگارشان می‌بالند.
نور خدا را نمی‌توان محصور کرد. انحصار آن عفریته‌ای است که در خواب و بیداری چنین مشوّشت کرده است. دلواپسی، همان آه ستم‌دیدگان در تاریکی شب‌های تار است.
حیرت‌آور است عبوسی که شادی دیو نفسش را در ترشرویی می‌بیند.