ابراهیم موصلی مغنّی محبوب هارون بود. هارون الرشید همچون یک قاضی او را تکریم میکرد و در کنارش مینشاند.
ابراهیم از لبهای عسلی معشوقهاش، ابروان کمان محبوبهاش و چشمان خمار ندیمهاش برای هارون میخواند و با صدای بلند خنیاگری میکرد. اشک در چشمان هارون حلقه میزد و حال از کفش میرفت. بیتالمال را بر سر ابراهیم می ریخت و بسیار او را تحسین میکرد.
چاپلوسان هارون به سستباورران چنین باورانیده بودند که با نابودی عبّاسیان، یاد خدا و سنّت پیامبر از میان مردمان از بین میرود.